Hari Hara Sarvam

முன் இக்கடலைச் சுருக்கி எழுந்து உடையாள் என்னத் திகழ்ந்து எம்மை ஆளுடையாள் இட்டிடையின் மின்னிப் பொலிந்து எம்பிராட்டி திருவடிமேல் பொன்னஞ் சிலம்பில் சிலம்பித் திருப்புருவம் என்னச் சிலை குலவி நந்தம்மை ஆளுடையாள் தன்னிற் பிரிவிலா எங்கோமான் அன்பர்க்கு முன்னி அவள் நமக்கு முன்சுரக்கும் இன்னருளே என்னப் பொழியாய் மழையேலோர் எம்பாவாய். munikkadalai curukki elundu udaiyāl enna tigalntu emmai āludaiyāl iṭṭidaiyin minni polindu empirāṭṭi tiruvadimel ponnañ cilambil cilambi tiruppuruvam enna cilai kulavi nandammai āludaiyāl tannir pirivilā eṅkomān anbarkku munni aval namakku muncurakkum innarule enna poliyāi malaiyelor empāvāi. "O cloud, drink water from the ocean and turn dark, dark-hued like our mother Umā. May the lightning shine like Her slender waist who rules us, may the thunder sound like the tinkling sound from Her golden anklets which adorns Her lotus feet, may there be a rainbow which seems as though Her curved eyebrows. Just as She showers Her grace on the lovers of our Lord before Him, ...

ஓரொருகால் எம்பெருமான் என்றென்றே நம்பெருமான் சீரொருகால் வாய் ஓவாள் சித்தம் களிகூர நீரொருகால் ஓவா நெடுந்தாரை கண் பனிப்பப் பாரொருகால் வந்தனையாள் விண்ணோரைத் தான் பணியாள் பேரரையற்கு இங்ஙனே பித்துஒருவர் ஆமாறும் ஆர்ஒருவர் இவ்வண்ணம் ஆட்கொள்ளும் வித்தகர் தாள் வாருருவப் பூண்முலையீர் வாயார நாம்பாடி ஏருருவப் பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய் ororukāl emperumān enrenre nampĕlerumān cīrorukāl vāi ovāl cittam kalikūra nīrorukāl ovā neduntārai kaṇ panippa pārorukāl vantanaiyāl viṇṇorai tān paṇiyāl peraraiyaeku iṅṅane pittuoruvar āmārum āroruvar ivvaṇṇam āṭkollum vittakar tāl vāruruva pūṇmulaiyīr vāiyāra nāmpādi eruruva pūmpunalpāindu ādelor empāvāi. "Now and then she says, "My Lord!", thus  her mouth never stops singing the glories of our Lord. Delighted in His thoughts, she sheds tear continuously and falls unconscious when she prays to Him. She doesn't bow down to other celestial beings. For that lord of lords, she has become mad in love, like this. Let us sing about that profic...

 காதார் குழையாடப் பைம்பூண் கலனாடக் கோதை குழலாட வண்டின் குழாம் ஆடச் சீதப் புனல்ஆடிச் சிற்றம் பலம்பாடி வேதப் பொருள்பாடி அப்பொருள் ஆமா பாடி சோதி திறம்பாடிச் சூழ்கொன்றைத் தார் பாடி ஆதி திறம்பாடி அந்தம் ஆமா பாடிப் பேதித்து நம்மை வளர்த்துஎடுத்த பெய்வளை தன் பாதத் திறம்பாடி ஆடேலோர் எம்பாவாய். kādār kulaiyāda paimpūṇ kalaṉāda kodai kulalāda vaṇdin kulām āda cīta punalādi citrambalam pādi veda porulpādi apporul āmā pādi coti tirampādi cūlkonrai tār pādi ādi tirampādi antam āmā pādi petittu nammai valarttuedutta peivalai tan pāda tirampādi ādelor empāvāi. "With the ear studs worn in the ears swinging, with all the brilliant jewels waving, with the blossoms in our hair and honey bees around it moving, we all bathe and play in the cool waters of the pond, and sing the Hall of Thillai. Sing of the Lord, who is the essence of Vedas. Sing of Him, who is the great light and about His form which has worn garlands of Konrai flowers. Sing of Him, who is the start and the end of everything and Sing t...

The auspicious time for the wedding was near, Garga asked Śailarāja to bring Śiva to His palace for the marriage. Himavān's face beamed with joy, He sent Brāhmaṇas and some of His companions to fetch Śiva from His apartment. The mountains and Brāhmaṇas with auspicious items in their grasp blissfully went to the place where Mahādeva stayed, the sound of the Vedic hymns, instruments, songs and dances cheerfully rose there. On hearing the chants and songs, Śiva Gaṇas rejoiced and said "O here come the Brāhmaṇas to take Śiva! The favourable hour for marriage ceremonies has come." Everyone yelled "Jaya! Jaya!"  Śiva was very happy as he could see Pārvatī again but kept it inside His mind and kept His face calm. Then the ceremonial anointment was performed to Mahādeva and He was decorated with fine clothes and jewels.  With the Lord in the front everyone entered Himavān's palace. The musicians sang songs and ladies danced. Conches were blown, drums were beaten an...

பைங்குவளைக் கார்மலரால் செங்கமலப் பைம்போதால் அங்கம் குருகினத்தால் பின்னும் அரவத்தால் தங்கள் மலம்கழுவுவார் வந்து சார்தலினால் எங்கள் பிராட்டியும் எங்கோனும் போன்று இசைந்த பொங்குமடுவில் புகப்பாய்ந்து பாய்ந்து நம் சங்கம் சிலம்பச் சிலம்பு கலந்துஆர்ப்பப் கொங்கைகள் பொங்கக் குடையும் புனல்பொங்கப் பங்கயப் பூம்புனல் பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். paiṅkuvalai kārmalarāl ceṅkamala paimpodāl aṅgam kuruginattāl pinnum aravattāl taṅkal̤ malamkaluvuvār vandu cārdalināl eṅgal pirāṭṭiyum eṅkonum ponru icainta poṅgumaduvir pukappāindhu pāintu nam caṅkam cilamba cilambu kalandārppa koṅgaikal poṅga kudaiyum punalpoṅga paṅkaya pūmpunal pāindhu ādelor empāvāi. "With beautiful dark Kuvālai flowers and red lotuses everywhere, with cranes seated in a row and harmless aquatic snakes, with individuals coming to wash away their dirt and sin, the pond appears as our Goddess and our Lord. In this lovely pond, we jump and play with our bangles made of conch and our anklets making tingling sounds. Let us joyfully bathe...

ஆர்த்த பிறவித் துயர்கெட நாம் ஆர்த்துஆடும் தீர்த்தன் நற்றில்லைச் சிற்றம்பலத்தே தீயாடும் கூத்தன் இவ்வானும் குவலயமும் எல்லோமும் காத்தும் படைத்தும் கரந்தும் விளையாடி வார்த்தையும் பேசி வளைசிலம்ப வார்கலைகள் ஆர்ப்பரவம் செய்ய அணி குழல்மேல் வண்டார்ப்பப் பூத்திகழும் பொய்கை குடைந்து உடையான் பொற்பாதம் ஏத்தி இருஞ்சுனைநீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய். ārtta piravi tuyarkeda nām ārttuādum tīrttan natrillai citrambalatte tīyādum kūttan ivvānum kuvalayamum ellomum kāttum padaittum karandum vilaiyādi vārttaiyum peci valaicilamba vārkalaigal ārpparavam ceyya aṇi kulalmel vaṇdārppa pūttikalum poigai kudaintu udaiyān porpātam etti iruñcunainīr ādelor empāvāi. "He is the Lord of that sacred water, in which we happily bathe so that the suffering of birth and death cycle ends. He is the one who dances in the hall of Cidaṃbaram with fire in his left hand. He protects, creates and dissolves the world as a part of His divine sport. With our bangles tinkling and other ornaments chiming, with the bees surrounding our s...

The letter of betrothal was written by Garga, the family priest of Himavān. He sent it to Śiva along with the articles of reverence through his kinsmen. Those people showed up at Kailāsa and gave over the letter to Śiva, applied saffron Tilaka on his forehead and returned to Himavān. On seeing them, he was delighted. Brāhmaṇa women, who knew all the tradition and customs, started performing auspicious rites to Pārvatī. The entire city was cleaned and brightened. Plantain trees and mango leaves were attached to every door of Auṣadhiprāsta. Each house was enriched with flowers and lights, colourful rangolis were drawn in front. Himavata called Viśvakarma, the architect of gods and requested him to build a large and spacious maṇḍapa.  There were sculptures of peacocks, lions, elephants, women holding lights, dancing ladies, gatekeepers, etc. Even specialists couldn't recognize what is sculpture and what is real. A magnificent idol of goddess Mahālakṣmī was placed at the main entrance,...

மொய்யார் தடம் பொய்கை புக்கு முகேர்என்னக் கையாற் குடைந்து குடைந்து உன் கழல்பாடி ஐயா வழியடியோம் வாழ்ந்தோம் காண் ஆர் அழல் போற் செய்யா வெண்ணீறாடி செல்வா சிறுமருங்குல் மையார் தடங்கண் மடந்தை மணவாளா ஐயா நீ ஆட்கொண்டருளும் விளையாட்டின் உய்வார்கள் உய்யும் வகையெல்லாம் உயர்ந்தொழிந்தோம் எய்யாமற் காப்பாய் எமையேலோர் எம்பாவாய். moyyār taṭam poigai pukku mugerenna kaiyār kudaintu kudaintu un kalalpādi aiyā valiyadiyom vālntom kāṇ ār alal por ceyyā veṇṇīrādi celvā cirumaruṅgul maiyār tadaṅkaṇ madantai maṇavālā aiyā nī āṭkoṇdarulum vilaiyāṭṭin uyvārgal uyyum vagaiyellām uyarntolintom eyyāmar kāppāi emaiyelor empāvāi. "In the beautiful pond, encircled by bees, we, your devotees used to play by striking water with our bud-like hands and sing about you. Our Lord, who is red like the raging fire and who is dusted with white ashes, The husband of the maiden whose large lovely eyes are embellished with collyrium and has a slender waist. Oh great one, in your play of gracing us by accepting...

Just as King Himavān left the palace to take bath in the Ganges for worshipping lord Nārāyaṇa, an enchanting voice, singing sweet songs was heard by everyone. Pārvatī, by hearing the voice figured out who the singer is, she emerged from her room to see him, Menakā joined her halfway. They saw an attractive young man dancing excellently by playing his drums. He was clad in red and held Śṛṅgi and Ḍamaru in both of his hands. He was no ordinary dancer but Naṭarāja himself. Śiva saw Pārvatī and smiled innocently. Pārvatī was unable to stop looking at him. A sweet smile appeared on her face. The blessed residents of Auṣadhiprāsta, without any efforts, had the vision of the dance of Naṭarāja, to behold which, Patañjali and Vyāgrapādar had to perform severe penance. All the credits go to Umā alone. Menakā was very delighted by the dance and gifted various gems and pearls to the dancer, but he refused to accept it and requested for Pārvatī's hand instead. After hearing this, Menā was stunn...

பாதாளம் ஏழினும்கீழ் சொற்கழிவு பாதமலர் போதார் புனைமுடியும் எல்லாப் பொருள்முடிவே பேதை ஒருபால் திருமேனி ஒன்றல்லன் வேதமுதல் விண்ணோரும் மண்ணும் துதித்தாலும் ஓத உலவா ஒருதோழன் தொண்டருளன் கோதில் குலத்து அரன் தன் கோயில் பிணாப்பிள்ளைகாள் ஏதவன் ஊர் ஏதவன் பேர் ஆர் உற்றார் ஆர் அயலார் ஏதவனைப் பாடும் பரிசேலார் எம்பாவாய். pādālam elinumkīl corkalivu pādamalar p podārpunaimudiyum ellā porulmudive pedai orupāl tirumeni onrallan vedamudal viṇṇorum maṇṇum tudittālum ota ulavā orutolan toṇdarulan kodil kulattu aran tan koyil piṇāppillaikāl yedavan ūr yedavan per ār utrār ār ayalār yedavanai pādum paricelor empāvāi "His flower-like feet, which is beyond description rests below the seven underneath worlds. His crown, which is adorned with flowers is above the end of all matters. He is female one side, His divine form is not just one. He is indescribable even by the Vedās, by the the Devās and mortals like us and yet, He is our friend, who dwells in the hearts of his servants. O ladies, who serve Hara, W...

' Māsānāṁ mārga-śhīrṣho'ham' 'Of the months, I am Mārgaśīrsha' says Bhagavān Srī Krishna in His Bhagavad Gītā. On the occasion of Gītā Jayantī, let's see the story of Kodhai, who explained the essence of the Vedas, Upanishads and Bhagavad Gītā in 30 short and sweet Tamil verses in Nārāyana's dearmost month, which is none other than Mārgazhi. On the day of Thiruvādipūram, Kodhai descended in the Tulasi gardens of Vadapathrashayī temple, Srīvilliputtūr and was found by Periyāzhwār Vishnuchittar. What Sītā was to Janaka, what Rādhā was to Vrishbhānu, what Rukminī was to Bhīshmaka and what Padmāvatī was to Ākāsharāja was Āndāl to Periyāzhwār. Vishnuchittar raised His dear Daughter with love and care. He himself was a person whose thoughts were always filled with Lord Vishnu. Then what about Āndāl? She is known as Āndāl because She rules over the Lord with Her love. In Her mind She beheld Krishna everywhere. She played with Him, laughed with Him and thought abo...

On hearing the voice, tears streamed out of Pārvatī's eyes, Her heart began to pound fast. "I am your servant, O Pārvatī! Even a minute without you seems like it's been aeons." the voice continued. Pārvatī turned backwards, she was amazed to see Śiva holding Her hands. Her happiness showed up in the form of tears, she at once embraced Him tightly with all her tears falling on Śiva's broad chest. It was like Her tears were washing away the grief of separation in Bhava's heart. "O Pārvatī, I am guilty of putting you through so many trials, please forgive me. I am overwhelmed by your penance. O dear, choose your boon." Said Śiva. Even though Śiva knew her desire, he said "Choose your boon" because he was eager to hear the sweet voice of Pārvatī. Pārvatī was overwhelmed with shyness and couldn't utter a word. She, with her head bent down, remained silent. Śiva smiled and lifted her chin with his lotus-like hands and repeated his words. ...

முன்னைப் பழம்பொருட்கும் முன்னைப் பழம்பொருளே பின்னைப் புதுமைக்கும் பேர்த்தும் அப் பெற்றியனே உன்னைப் பிரானாகப் பெற்றவுன் சீரடியோம் உன்னடியார் தாள்பணிவோம் ஆங்கவர்க்கே பாங்காவோம் அன்னவரே எம்கணவர் ஆவர் அவர் உகந்து சொன்ன பரிசே தொழும்பாய்ப் பணி செய்வோம் இன்ன வகையே எமக்கு எம்கோன் நல்குதியேல் என்ன குறையும் இலோம் ஏலோர் எம்பாவாய். munnai palamporuṭkum munnai palamporule pinnai pudumaikkum pertum apetriyane unnai pirānāga perravun cīradiyom unnadiyār tālpaṇivom āṅgavarkke pāṅgāvom annavare emkaṇavar āvar avar ugantu conna parice tolumpāi paṇi seivom inna vagaiye emakku emkon nalgudiyel enna kuraiyum ilom elor empāvāi. "Our Lord is older than the oldest at the same time He is newer than the newest. We, your servants, who have got you as our Lord, would only bow before the blessed feet of your devotees, would only become their friends, would obey their orders with reverence and only your devotees shall be our wedded lords. If you, our King, bless us this way, what else do we want?" After e...

The wedding day of the divine couple of Kailāśa is just around the corner. The day when the hand of the Princess of Auṣadhipura was given to the Lord of Kailāśa. Let us take part in their wedding through this series called "Gaurī Kālyāṇa Vaibhogame". Stay tuned!

கோழி சிலம்பச் சிலம்பும் குருகு எங்கும் ஏழில் இயம்ப இயம்பும் வெண்சங்கு எங்கும் கேழில் பரஞ்சோதி கேழில் பரங்கருணை கேழில் விழுப்பொருள்கள் பாடினோம் கேட்டிலையோ வாழி ஈதென்ன உறக்கமோ வாய்திறவாய் ஆழியான் அன்புடைமை ஆமாறும் இவ்வாறோ ஊழி முதல்வனாய் நின்ற ஒருவனை ஏழைபங்காளனையே பாடேலோர் எம்பாவாய். koli silamba silambum kurugu eṅgum elil iyamba iyambum veṇcaṅgu ĕṅgum kelil parañcoti kelil paraṅkaruṇai kelil vilupporulgal pādinom keṭṭilaiyo vāli ītenna urakkamo vāitiravāi āliyān anbudaimai āmārum ivvāro ūli mudalvanāi ninra oruvanai yelaipaṅgālanaiye pādelor empāvāi. "The roosters began crowing and all the birds started to twitter. The sound of Vīna and the sacred white conches is heard everywhere. O lady, haven't you heard us sing about Him, who is the incomparable light (Jvālāliṅga)? His incomparable mercy and His incomparable glories? What kind of sleep is this? Oh dear, long live your sleep! Be pleased to open your mouth. Do you worship that ocean of mercy like the one holding ...

அன்னே இவையுஞ் சிலவோ பல அமரர் உன்னற்கு அரியான் ஒருவன் இருஞ்சீரான் சின்னங்கள் கேட்பச் சிவனென்றே வாய்திறப்பாய் தென்னா என்னா முன்னம் தீசேர் மெழுகுஒப்பாய் என்னானை என்அரையன் இன்னமுது என்று எல்லோமும் சொன்னோம்கேள் வெவ்வேறாய் இன்னம் துயிலுதியோ வன்னெஞ்சப் பேதையர்போல் வாளா கிடத்தியால் என்னே துயிலின் பரிசேலோர் எம்பாவாய். anne ivaiyuñ silavo pala amarar unnarku ariyān oruvan iruñcīrān cinnaṅkal keṭpa sivanenre vāitirappāi tennā ennā munnam tīcer melugoppāi ennānai enaraiyan innamudu enru ellomum connomkel veverāi innam tuyiludiyo vanneñcapedaiyarpol vālā kidattiyāl enne tuyilin paricelor empāvāi. Little mother ours, is it a play? Our lord is not knowable even to the celestial Devās, He is beauty personified. Simply by hearing or seeing things identified with Him you would say "Śiva, Śiva!". Even before somebody finishes saying "Oh lord of south!" you would melt like wax. Now we are praising Him, in front of you telling “Our Father!”, “Our King!”, “Our sweet Lord!...

மானே நீ நென்னலை நாளை வந்துங்களை நானே எழுப்புவன் என்றலும் நாணாமே போன திசைபகராய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ வானே நிலனே பிறவே அறிவரியான் தானே வந்தெம்மைத் தலையளித்து ஆட்கொண்டருளும் வான்வார் கழல்பாடி வந்தோர்க்குன் வாய்திறவாய் ஊனே உருகாய் உனக்கே உறும் எமக்கும் ஏனோர்க்குந் தங்கோனைப் பாடேலோர் எம்பாவாய். māne nī nennalai nālai vanduṅgalai nāne eluppuvan enralum nāṇāme pona ticaipakarāi innam pularndinro vāne nilane pirave arivariyān tāne vandemmai talaiyalittu āṭkoṇdarulum vānvār kalalpādi vantorkkun vāitiravāi ūne urugai unakke urum emakkum enorkkun taṅkonai pādelor empāvāi. "Oh deer-like maiden! You told yesterday that tomorrow morning it is you who will wake us up, where did the word go without shame? Is it not dawn yet? Please open your mouth. We have come singing about Him, whom those in Heaven, earth and other worlds do not know, He who has come to be with us. We are singing about those beautiful feet which are embellished by tinkling anklets. Oh girl, didn't your heart melt on hearing...

மாலறியா நான்முகனுங் காணா மலையினை நாம் போலறிவோம் என்றுள்ள பொக்கங்களே பேசும் பாலூறு தேன்வாய்ப் படிறீ கடைதிறவாய் ஞாலமே விண்ணே பிறவே அறிவரியான் கோலமும் நம்மைஆட் கொண்டருளிக் கோதாட்டுஞ் சீலமும் பாடிச் சிவனே சிவனேயென்(று) ஓலம் இடினும் உணராய் உணராய்காண் ஏலக் குழலி பரிசேலோர் எம்பாவாய். mālariyā nānmukanuṅ kāṇā malaiyinai nām polarivom enrulla pokkaṅgale pecum pālūru tenvāi padiṟī kadaitiravāi ñyālame viṇṇe pirave arivariyān kolamum nammai āṭk o ṇdarul̤i kodāṭṭuñ sīlamum pādi sivane sivane endru olam idinum uṇarāi uṇarāikāṇ ela kulali paricelor empāvāi. "Oh deceiver! whose speech is absorbed in milk and is as sweet as honey, who lies that she knows that mountain (Arunācala/Jvālāliṅga) which was neither known by Lord Viṣṇu or seen by Lord Brahmā ( Divine play of Lord Śiva and Lord Viṣṇu ). Lord Śiva, whose form those who live on earth, paradise and other worlds cannot know has come in person to accept us and remove our blemishes. Even if we loudly shout “Hey Śiva, Hey Śiva!”...

The entire Ayodhyā was celebrating the entry of Rāma and His Brothers. The city was illuminated by lamps and decorated with fresh flowers and colourful Rangolis. The citizens rejoiced seeing their newly married Princes. Flowers were showered on them and everyone talked and sang excitedly. The palanquins stopped near the palace and the Princesses got down from the palanquins. They stood beside their Husbands with a smile on their face. Everyone was filled with love and happiness on beholding the Brides. They spoke how Sītā and Rāma were a perfect match in all aspects. Kaushalyā, Sumitrā and Kaikeyī eagerly received the Brides at the palace gates. They waved the Ārati around the Couples to ward off evil eyes. Sītā and Rāma bowed down before the three Queens and received their blessings. The three Mothers had made all arrangements for welcoming the Brides and Bridegrooms and making them comfortable. Kaushalyā held Sītā, Kaikeyī held Māndavī and Sumitrā held Ūrmilā and Shrutakīrtī with...