Thiruvempavai- 15

ஓரொருகால் எம்பெருமான் என்றென்றே நம்பெருமான்

சீரொருகால் வாய் ஓவாள் சித்தம் களிகூர

நீரொருகால் ஓவா நெடுந்தாரை கண் பனிப்பப்

பாரொருகால் வந்தனையாள் விண்ணோரைத் தான் பணியாள்

பேரரையற்கு இங்ஙனே பித்துஒருவர் ஆமாறும்

ஆர்ஒருவர் இவ்வண்ணம் ஆட்கொள்ளும் வித்தகர் தாள்

வாருருவப் பூண்முலையீர் வாயார நாம்பாடி

ஏருருவப் பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய்

ororukāl emperumān enrenre nampĕlerumān

cīrorukāl vāi ovāl cittam kalikūra

nīrorukāl ovā neduntārai kaṇ panippa

pārorukāl vantanaiyāl viṇṇorai tān paṇiyāl

peraraiyaeku iṅṅane pittuoruvar āmārum

āroruvar ivvaṇṇam āṭkollum vittakar tāl

vāruruva pūṇmulaiyīr vāiyāra nāmpādi

eruruva pūmpunalpāindu ādelor empāvāi.

"Now and then she says, "My Lord!", thus her mouth never stops singing the glories of our Lord. Delighted in His thoughts, she sheds tear continuously and falls unconscious when she prays to Him. She doesn't bow down to other celestial beings. For that lord of lords, she has become mad in love, like this. Let us sing about that proficient Lord, who as enchanted this lady like this. O ladies, with decorated bosoms, let us bathe in the floral pond and sing the wonders of the golden feet of the Lord to our heart's content."

Hara! Hara!

Yours,

Śivapādahṛdaya.