Thiruvempavai- 11

மொய்யார் தடம் பொய்கை புக்கு முகேர்என்னக்
கையாற் குடைந்து குடைந்து உன் கழல்பாடி
ஐயா வழியடியோம் வாழ்ந்தோம் காண் ஆர் அழல் போற்
செய்யா வெண்ணீறாடி செல்வா சிறுமருங்குல்
மையார் தடங்கண் மடந்தை மணவாளா
ஐயா நீ ஆட்கொண்டருளும் விளையாட்டின்
உய்வார்கள் உய்யும் வகையெல்லாம் உயர்ந்தொழிந்தோம்
எய்யாமற் காப்பாய் எமையேலோர் எம்பாவாய்.

moyyār taṭam poigai pukku mugerenna
kaiyār kudaintu kudaintu un kalalpādi
aiyā valiyadiyom vālntom kāṇ ār alal por
ceyyā veṇṇīrādi celvā cirumaruṅgul
maiyār tadaṅkaṇ madantai maṇavālā
aiyā nī āṭkoṇdarulum vilaiyāṭṭin
uyvārgal uyyum vagaiyellām uyarntolintom
eyyāmar kāppāi emaiyelor empāvāi.

"In the beautiful pond, encircled by bees, we, your devotees used to play by striking water with our bud-like hands and sing about you. Our Lord, who is red like the raging fire and who is dusted with white ashes, The husband of the maiden whose large lovely eyes are embellished with collyrium and has a slender waist. Oh great one, in your play of gracing us by accepting us, we have attained the bliss of your love, which your devotees attain, Help us not to lose our goal (To attain liberation)."

Hara! Hara!

Yours,

Śivapādahṛdaya.