Thiruvempavai- 18

அண்ணாமலையான் அடிக்கமலம் சென்றிறைஞ்சும்
விண்ணோர் முடியின் மணித்தொகை வீறு அற்றாற்போல்
கண்ணார் இரவி கதிர்வந்து கார்கரப்பத்
தண்ணார் ஒளிமயங்கித் தாரகைகள் தாம் அகலப்
பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப் பிறங்கொளிசேர்
விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகிக்
கண்ணார் அமுதமாய் நின்றான் கழல்பாடிப்
பெண்ணே இப்பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய்.

aṇṇāmalaiyān adikkamalam cenriraiñcum

viṇṇor mudiyin maṇittogai vīratrarpol

kaṇṇār iravi katirvandu kārkarappa

taṇṇār olimayaṅki tāragaikal tām agala

peṇṇāgi āṇāi aliyāi piraṅkolicer

viṇṇāgi maṇṇāgi ittanaiyum verāgi

kaṇṇār amudamāi ninrān kalalpādi

peṇṇe ippūmpunalpāindu ādelor empāvāi.

"Just as the stars fade away when Sun appears, the glittering gems studded in the crowns of the Devatās lose their shine when they bow their head down to the brilliant lotus-feet of Lord Arunācaleśvara. Our Lord is feminine, masculine and both masculine and feminine. He is the sky, the earth and He is beyond all these. He, who stands as nectar for the eyes, Let us sing the glories of His anklet-adorned feet and bathe in this blossom-filled pond, O ladies!"

Hara! Hara!

Yours,

Śivapādahṛdaya.